Na Pasen is er de opluchting dat het allerergste niet het laatste woord heeft. Dat geeft hoop die met Pinksteren wordt uitgezaaid.
Hoop is geen lijdzaamheid. Hoop zet mensen in beweging. We zijn bij elkaar gaan eten, gaan wandelen met een ex-dakloze, we hebben elkaar uitgedaagd om een week op bijstandsniveau te leven en we luisterden naar verhalen over stichting Omduw.
In het schoenendoosproject zijn de gevers in de weer met de inhoud: artikelen verzameld, dozen gevuld, mutsen gebreid … hoe kunnen we de ontvanger met een klein gebaar van aandacht bemoedigen? Ook degene die ontvangt beweegt, uit vicieuze cirkels, uit zwaarmoedige gevoelens, uit het samenvallen met de ziekte, uit de eenzaamheid. Hopen we.
De schoenendozenactie was de laatste activiteit van het project ‘40 dagen in de Tuin’. Er was verbinding met elkaar en met hen die aan de rand van de samenleving leven. Dat leverde verhalen op die door de kerk meanderen. Bewegingen van hoop.
Sjouke, Matthias, Erna, Kersten
