Adventskalender
Hier zie je dagelijks een bijdrage vanuit de Tuindorpkerk
Dinsdag 26 december (laatste bijdrage)
Een bijdrage van Len Borgdorff:
Een toegift van Len Borgdorff
Aan het begin van de kerstvakantie van 2010 stuurde een collega me een flashmob toe die ik erg leuk vond.
Daarom stuurde ik hem door naar mijn zus.
Zij reageerde erg enthousiast op het feelgoodfilmpje en stuurde het op haar beurt weer door naar andere mensen.
Dat was een paar weken voor haar onverwachte overlijden.
Op tweede kerstdag klik ik het graag aan om te luisteren en te kijken naar het vrolijke filmpje en te denken aan mijn zus die daar indertijd zoveel plezier aan beleefde.
Maandag 25 december
Een bijdrage van Piet Jan Rebel:
O Jezus, maak mij arme
in deze heilige tijd
uit goedheid en erbarmen
zelf voor uw komst bereid.
NLB 439: 4 – Verwacht de komst des Heren
Deze eerste regels van het vierde couplet van lied 439 verwerkt Dietrich Bonhoeffer in zijn boek Ethiek.
Omdat we ons in geen geval mogen vergissen, kan het ons niet duidelijk genoeg gezegd worden.
Niet wij bereiden de weg voor Jezus.
Alleen de komende Heer zelf kan dat doen.
Jezus zelf moet Zijn eigen weg voorbereiden en gaan.
Hij komt uit eigen wil, uit eigen kracht, uit eigen liefde.
Hij is Zijn eigen wegbereider, daarom kunnen wij Zijn wegbereiders zijn.
Maar zonder Zijn goedheid en erbarmen zal dit niet gaan.
In twijfel en onzekerheid is de gave van Advent evenveel waard als de gave van Kerst.
Hopen is evenveel waard als ontvangen.
Wij bidden om zowel het ene als om het andere.
Zondag 24 december
Een bijdrage van Els Sytema:
Kerstavond
Het gordijn is dicht.
Er zijn slechts voeten op het toneel
en gedempte stemmen
achter de roodfluwelen muur.
De zaallampen geven scherp zicht
op mensen die als dronken dirigenten
zwaaien naar verlate vrienden.
Er is lawaai, er is gelach, er wordt ontmoet.
Als de lichten doven, baren
zij een verwachtingsvolle gloed.
Eeuwenoud is het verhaal,
Maar soms dondert er een engel
van de zoldering of verdwaalt
Jozef in zijn zinnen
en haalt de souffleur hem
weer luidkeels binnen.
Het kan gebeuren dat Maria’s
wijze woorden weer het
verlangen naar vrede voeden.
Op het gordijn een verzoek voor allen:
De telefoon uit sp. Er is een letter
uit de plooi gevallen.
Open het gordijn, de zaal
in kristalstilte bevroren,
een kinderbed, de melodie van
een berceuse, daarna een paukenslag,
een stem die zegt:
“Ons is een Kind geboren.”
Sjouke Sytema
Zaterdag 23 december
Een bijdrage van Wil van Dijk:
Kerstnacht
Kerstnacht – het woord is als een lafenis,
een koele sneeuw, glanzend onder het zachte
stralen fer sterren – op de landen is
het weerloos stil, een ongerept verwachten.
Kerstnacht – het eenzaam zwerven der gedachten
rondom het oud verhaal, het nimmer uit te spreken
verlangen naar het helder zingen in de nacht
en
het opgaan van de ster, een lichtend teken.
Kerstnacht – het sneeuwt op een geschonden aarde,
dun en verschuivend trekt een huivering
van ijle val, een lichte zuivering
het vragen dat wij ongestild bewaarden.
Ida Gerhardt
‘Ere zij God’ duurt lang
Ik zou de kerstgeschiedenis vertellen.
De kleintjes kwamen om het orgel staan.
Ik hoorde wel, dat iemand stond te bellen
maar onder het zingen kon ik niet naar voren gaan
‘k Had anders eerst wel uit het raam gekeken,
maar dat was nu, vond ik, de eer van God te na.
’t Zou oneerbiedig zijn de zang te breken,
wij zongen – tweede stem – het lied der engelen na.
‘Ere zij God’ duurt lang en ‘Vrede op aarde”.
Ik liet maar bellen tot het allerlaatste refrein.
Toen zag ik Wie er door de ruiten staarde:
Het Kind vroeg in een kind, of Hij er bij mocht zijn.
Okke Jager
Vrijdag 22 december
Een bijdrage van Marja van der Wees:
Onze kerststal
Ieder jaar komt in onze familie, nu in ons gezin, deze kerststal van zolder. Niet sinds een paar jaar, maar sinds precies honderd jaar. De stal en beeldengroep kreeg mijn vader in oktober 1923 cadeau voor zijn achttiende verjaardag. Een geschenk met eeuwigheidswaarde, zou je zeggen. De beeldengroep is een samenraapsel van verschillende groepen. Jozef en Maria zijn van Saksisch porcelein, de beide engelen zijn van wat grover materiaal. Bovendien is Jezus, zeker vergeleken bij zijn ouders, wat groot uitgevallen. De schapen hebben ook een formidabele afmeting, vooral als je ze ziet naast de os en de ezel. Of mijn vader er blij mee was? Och, wat zou je het liefste als verjaardagscadeau willen ontvangen als rooms-katholieke jongen van achttien? Een kerststal toch?
Onze kerststal, dit jaar precies honderd jaar oud, vertelt ook dit verhaal en wordt er steeds mooier door.
Marja van der Wees
Donderdag 21 december
Een bijdrage van Mathilde Kroon:
Kerst in Cuba.
Er zijn wereldwijd landen waar het lang niet zo vanzelfsprekend is voor christenen om (openlijk) kerst te kunnen vieren, zoals bij ons.
Mathilde Kroon
Woensdag 20 december
Een bijdrage van Mariëtte Goudzwaard:
Kerstgedachte, naar aanleiding van Lucas 2: 1
Keizer Augustus, de machtigste man van de wereld, schrijft een volkstelling uit. Hij wil weten over hoeveel mensen hij nu eigenlijk de macht heeft. En dus komt iedereen in beweging, ze moeten allemaal naar de plek waar ze vandaan komen. Ook Jozef en Maria, naar Bethlehem.
Dit bevel van de keizer zorgt ervoor dat Jezus in Bethlehem geboren wordt, in de stad van David.
Daar is het heil voor de hele wereld begonnen. De keizer denkt dat hij alle macht heeft, maar ondertussen begint het leven van een kind dat de wereldgeschiedenis zal veranderen.
Het is maar heel klein en onbeduidend, maar toch van beslissende invloed.
Dat geeft mij hoop dat, hoewel de machtigen der wereld denken dat ze alle touwtjes in handen hebben, er toch beslissende en hoopvolle dingen gebeuren buiten hen om.
We merken niets van de aanwezigheid van God, maar zou hij/zij toch nog invloed hebben, ook al zien we het niet?
Met deze hoop gaan we het Kerstfeest in.
Mariëtte Goudzwaard.
Dinsdag 19 december
Een bijdrage van de diaconie:
Een plek van hoop III
In de buurtkringloop van Stichting Overhoop is ook een kapsalon gevestigd.
Voor een kleine prijs kunnen bewoners uit de wijk hun haar laten knippen.
En altijd staat de koffie en thee klaar.
Er is aandacht voor menswaardig bestaan. Ieder mens wordt gezien.
De kringloopwinkel geeft een tweede leven aan kleding en allerhande spullen.
Ook de naai- en repairclub die samenkomt in de buurthuiskamer laat zien hoe je samen kan werken aan een duurzamer wereld.
Gebed:
Heer, zoals U zorgt voor ons,
laat ons met aandacht en zorg
de medemens tegemoet treden
en zorgen voor een duurzamer wereld.
Maandag 18 december
Een bijdrage van Rini van Zeggelaar:
Morgengebed
Tot U, God, roep ik in de vroege morgen
Help mij te bidden
En mijn gedachten te richten op U,
Ik kan het niet alleen.
In mij is duisternis, bij U is licht
Ik ben eenzaam, Gij verlaat mij niet.
Ik ben bevreesd, bij U is hulp.
Ik ben onrustig, bij U is vrede.
In mijn hart is bitterheid, bij U is geduld.
Ik begrijp Uw wegen niet, maar Gij kent mijn weg.
Dietrich Bonhoeffer
Zondag 17 december
Een bijdrage van Dorien Schouten:
Lied 449
In de duisternis verwachte wij
het lied dat komen zal,
Hem, die in de nacht der nachten
Wordt geboren in een stal.
Onze hunkerende ogen
Blijven op één doel gericht,
op de opgang uit den hoge,
de verschijning van het licht…
(Jan Willem Schulte Nordholt en Wim Ruessink)
Zaterdag 16 december
Een bijdrage van Annette Kerkstra:
De mees en de duif
’Zeg, hoeveel weegt een sneeuwvlok?’ vroeg een mees aan een wilde duif. ‘Minder dan niks’, gaf die ten antwoord. ‘Dan moet ik je een merkwaardig verhaal vertellen’, zei de mees. ‘Ik zat op de tak van een den, dicht bij de stam, toen het begon te sneeuwen. Niet hevig, met stormgeweld, nee, als in een droom, zonder geluid of gewicht. Daar ik niks beters te doen had, begon ik de sneeuwvlokken te tellen die op de twijgen en naalden van mijn tak vielen en daar aan bleven hangen. Op de kop af driemiljoen zevenhonderd eenenveertigduizend negenhonderd tweeënvijftig waren het er. Toen de driemiljoen zevenhonderd eenenveertigduizend negenhonderd drieënvijftigste vlok omlaag kwam – minder dan niks, zoals je zegt – brak de tak af.’ Daarop vloog de mees weg. De duif, sedert de dagen van Noach gespecialiseerd in dit soort vragen, zei na enig nadenken bij zichzelf: ‘Misschien ontbreekt er nog maar één enkele stem van één enkele mens om de vrede in de wereld te verwerkelijken.’
Kees Waaijman
Vrijdag 15 december
Een bijdrage van Peter Lindhoud:
Kerst 1980
Onze eerste Kerst in Zambia, Afrika.
We hadden besloten een deel van de Kerstvakantie in het buurland Malawi door te brengen.
De dag voor Kerst kwamen we aan in Zomba.
In het gastenverblijf van de Church of Central Africa Presbyterian (CCAP) lag een aankondiging dat er op Kerstavond in de enorme kerk, gebouwd eind 19de eeuw naar Schotsmodel, een Kerstspel zou worden opgevoerd door de vrouwenvereniging van de plaatselijke CCAP gemeente.
Om 19.30 zat de kerk al tjokvol voor de opvoering die om 20.00 uur zou beginnen.
Je weet nooit of dat ook het geval zou zijn: Afrikanen hebben immers de tijd en wij het horloge, was inmiddels onze ervaring.
Ongeveer 20.00 uur begon de opvoering dan toch echt.
De lichten in de kerk werden gedoofd.
De spanning steeg, het was doodstil.
Ineens gingen de lichten bij het liturgisch centrum aan.
Een stem vanachter een scherm begon het Kerstverhaal te vertellen.
Vervolgens verscheen er een struise Malawiaanse engel met grote blinkende vleugels die met luide stem aan de herders in het veld de blijde boodschap van de geboorte verkondigde.
De verbaasde herders werden omgeven door een aantal vrouwen die al blatend rondkropen.
De kerk reageerde enthousiast op het schouwspel.
Na de opvoering werden handen geschud en elkaar een ‘blessed Krissiemassie’ toegewenst.
Elk jaar weer denk ik terug hieraan terug en aan de zwarte schapen.
Ook in onze samenleving.
Donderdag 14 december
Een bijdrage van de diaconie (Richard Kemper):
Doe het toch maar III
als ode aan het leven
aan de liefde
aan de tegenzin
doe het toch maar
als verzoeking
aanmoediging
geloven
willen
verzetten
koesteren
liefhebben
zonder verontschuldiging zijn
aankaarten
vingers op zere plekken leggen
herdefiniëren
doe
het
toch
maar
maken
creëren
blootleggen
benoemen
vieren
veranderen
vertellen
tegenspreken
goedpraten
verzoenen
troosten.
(uit Doe het toch maar van Babs Gons)
Woensdag 13 december
Twee muzikale bijdragen van David van Dijk, Blos van Harry Sacksioni en Here comes the sun van George Harrison in een arrangement van Sacksioni:
‘Blos’ van Harry Sacksioni
‘Here comes the sun’ van George Harrison
Dinsdag 12 december
Een bijdrage van de diaconie:
Een plek van hoop II
In de wijk Overvecht wordt elke donderdagavond in de buurthuiskamer van Stichting Overhoop een gratis maaltijd geserveerd.
Iedereen kan mee eten, aanmelden is niet nodig.
Is er te weinig voor iedereen die aanschuift, wordt het eten dat er is, gedeeld.
Is er teveel, wordt de rest de volgende dag gebruikt.
De buurthuiskamer is een gastvrije plek waar buurtgenoten van allerlei afkomst elkaar ontmoeten, samen eten, verhalen en ervaringen delen.
Gebed: Heer, leer ons niet te leven voor onszelf, leer ons gastvrij te zijn en te delen van de overvloed die U ons geeft.
Maandag 11 december
Twee bijdragen: een gedichtje van Margreet Zwart en een foto van Hans- Paul Siderius:
Na de kortste dag
wordt in de nacht
nieuw licht geboren
onze Hoop
Zondag 10 december
Een bijdrage van Ype Viersen:
DE RONDE VAN DE GEVANGENEN
Vincent van Gogh heeft ‘La Ronde des Prisonniers’ niet geschilderd met het oog op advent. Toch vind ik het wel bij deze weken passen. Een kale binnenplaats omringd door hoge muren. Een besloten wereld zonder uitzicht. Geen enkele boom of plant. De muren zijn groen uitgeslagen door vocht en vuil. Hoge ramen met tralies. En in die benauwde wereld lopen de gevangenen hun rondjes. Zonder onderling contact. “Afstand houden en doorlopen!” Langs de kant staan twee ambtenaren te praten en een bewaker kijkt ongeïnteresseerd toe.
Ik denk terug aan adventsweken in een huis van bewaring of gevangenis. Veel gedetineerden zijn tussen de 30 en 35 met jonge kinderen thuis. Dan begint de maand december direct met schuldige afwezigheid als Sinterklaas langskomt.
In de weken erna wordt het niet beter. Alle warme en koude drukte van de komende kerstdagen dringt door tot over hoge muren en tot achter gesloten deuren. Maar jij zal er niet bij zijn. Spanning en irritaties alom. “Voor mij mag het wel weer januari zijn.”
Van Gogh heeft het schilderij gemaakt toen hij opgenomen was in de inrichting van Saint-Rémy. Laat het schilderij zien hoe hij daar zelf het leven heeft beleefd? Doods en eentonig?
Ook nu zien gedetineerden in het schilderij vaak een beeld van hun wereld. Maar je hoeft niet in de gevangenis te zitten om de beklemming te voelen die van het schilderij uitgaat.
En toch is het een ‘adventsschilderij’. Vanwege die ene man vooraan, die niet opgaat in die eentonige tredmolen. Hij kijkt naar ons, als enige. Alsof hij aangesproken wordt door een stem van buiten. Alsof zijn wereld toch groter is dan die besloten wereld zonder uitzicht.
Ik vraag me af: Wat zou die stem van buiten geroepen hebben?
Ype Viersen
Zaterdag 9 december
Een bijdrage van Ruud Moll:
Het was met Kerstmis bij hen altijd iets te rood en iets te groen.
Ze deden keurig alle dingen die de meeste mensen doen.
Ze aten het ene jaar rollade en het andere jaar kalkoen.
En in de kerstboom hingen moegezongen engelen
een beetje sneu aan stukjes ijzerdraad te bengelen.
Dit is het eerste couplet van een liedje van Jules de Corte.
Het heeft iets treurigs. Daar gaan we weer. Op weg naar een voorspelbaar kerstfeest.
Ik heb altijd een zwak gehad voor deze blinde ziener.
Hij was (maatschappij-) kritisch en begaan met de wereld om zich heen en ver weg,
Met kerst en het kerstfeest had hij grote moeite.
Als pacifist hekelde hij de schijnheiligheid van een vreedzame kerst in een wereld vol oorlog en geweld.
Hij heeft ook dit jaar weer gelijk. Aan gewapende conflicten geen gebrek.
Ook niet in de regio waar ooit het kerstkind in de kribbe lag.
En toch wordt ook dit jaar weer het kerstkind geboren.
God maakt zich kwetsbaar en komt naar ons toe in onze werkelijkheid.
God is niet een afstandelijke God, maar een God die ‘midden onder ons’ is.
Maar wacht even , ik ga veel te snel. Het is pas 9 december vandaag.
Er brandt pas 1 kaarsje in de nacht. Het is adventstijd.
Uitkijken naar… dromen.
Advent is kijken naar wat komt.
Advent is durven dromen,
is licht zien in de duisternis,
geloven dat God met ons is
en dat zijn rijk zal komen.
(Dromen van een ‘ agenda van hoop’. Maar dan wel voor de hele wereld.)
Ruud Moll
Vrijdag 8 december
Twee bijdragen van Maria Walvoort – de Mol :
En laat ons bidden
In de stilte
komt Gods woord.
In de nacht
ontsteekt hij licht.
Als alles dood schijnt,
schenkt hij leven.
Laat ons waken
tot het licht opgaat.
En laat ons bidden.
Laat ons al wat verkild is
genezen met tederheid.
En laat ons bidden.
Laat ons hopen.
Wat afsterft
is bron van leven.
En laat ons bidden.
Laat ons stiller leven.
Er is rijkdom in het verzaken.
En laat ons bidden.
Laat ons blij zijn.
Aan de verdorde stam
ontspringt een nieuwe twijg.
En laat ons bidden.
In alles zijt gij:
God-met-ons.
In licht, in duisternis,
in leven, in dood.
Met u gaan wij
de dag tegemoet.
Frans Cromphout sj (1924-2003)
LIEFDE EN LICHT
‘Als alles duister is
ontsteek dan een lichtend vuur dat
nooit meer dooft,
vuur dat nooit meer dooft.’
Om licht bidden wij,
voor mensen die in het donker leven.
Voor mensen die in nood zijn,
waar ook op de wereld.
We bidden voor hen die licht brengen
in de duisternis.
Als engelen van liefde en mededogen.
Amen.
Donderdag 7 december
Een bijdrage van Pauline Winkler:
The angel Gabriel from heaven came
1. The angel Gabriel from heaven came
His wings as drifted snow his eyes as flame
“All hail” said he “thou lowly maiden Mary,
Most highly favored lady,” Gloria!
2. “For know a blessed mother thou shalt be,
All generations laud and honor thee,
Thy Son shall be Emanuel, by seers foretold
Most highly favored lady,” Gloria!
3. Then gentle Mary meekly bowed her head
“To me be as it pleaseth God,” she said,
“My soul shall laud and magnify his holy name.”
Most highly favored lady. Gloria!
4. Of her, Emanuel, the Christ was born
In Bethlehem, all on a Christmas morn
And Christian folk throughout the world will ever say:
“Most highly favored lady,” Gloria!
Hier hoor je Pauline zingen ->
Woensdag 6 december
Een bijdrage van Marianne van den Berg:
Wens
In mijn leven staan drie woorden centraal en ze beginnen alle drie met een V:
verbinding, vertrouwen en veiligheid.
Bij heftige gebeurtenissen raak ik de verbinding met mezelf kwijt en zo ook met de drie V’s.
Het terugvinden van het contact met mijn hart is het enige wat helpt tegen angst, wantrouwen en dreiging.
Mijn wens voor ieder: blijf in contact met je hart en beschadig geen medemens.
Je vindt dat mooi weergegeven in het filmpje.
Marianne van den Berg
Dinsdag 5 december
Een bijdrage van de diaconie:
Een plek van hoop !
In de wijk Overvecht is sinds enkele jaren een sociale buurtwinkel met tweedehands spullen, een kapperszaak en een buurthuiskamer. Ook bieden de vrijwilligers die er werken ondersteuning aan gasten, soms vluchtelingen. Ze geven hen financiële steun en praktische hulp. Mensen zonder onderdak kunnen gebruik maken van een van de vijf gastenkamers, waar ze op adem kunnen komen. Het is een plek van ontmoeting en aandacht, van hoop.
Deze adventsperiode wordt er wekelijks gecollecteerd voor Stichting Overhoop, die deze mooie plek mogelijk maakt.
Gebed: Heer, zoals U naar ons omziet, laat ons omzien naar mensen om ons heen.
Maandag 4 december
Een bijdrage van Reinder Bosman, Reinder trakteert ons op een gedicht van zijn vader, Hendrik Jan Bosman:
Johannes 1:14
De atheïst keek smalend op en snoof,
Met een gezicht of hij me wou scalperen:
‘Wat hoor ik daar? Zeg jij daar: “Ik geloof”?
Daar zou ik me toch wel wat voor gêneren.
Kijk, ik heb ook gebedjes moeten leren
Maar als je opgroeit, snap je: dit is dwaas!
Jij hebt toch ook de Sint af moeten zweren?
En God is net zo echt als Sinterklaas!’
Ik keek de man –ik denk een filosoof–
Verbijsterd aan en zei: ‘Wil jij beweren
Dat er geen Sint is? Ben je blind en doof?
Wie zie je ieder jaar dan paraderen?
Hoor je geen kinderzang in hoger sferen?
Zie je de pakjes niet, het speculaas?
Dat er een Sint is, kan geen mens negeren
En God is net zo echt als Sinterklaas
En nee, er zit in mijn verstand geen kloof
Ook ik weet van gehuurde baard en kleren
Maar Sint is niet gevallen. Hij verschoof:
Wij zelf zijn Sint, als wij op rijm trakteren,
Een schoenvol aandacht aan elkaar spenderen
Dat heilig spel maakt ons tot Pieterbaas
Sint is er, omdat wij hem incarneren
En God is net zo, echt! Als Sinterklaas:
Zijn Woord werd vlees, kwam onder ons verkeren
Dus beste makker, staak je wild geraas
Mij zul je niet tot ongeloof bekeren
Want God is net zo echt als Sinterklaas!’
Hendrik Jan Bosman
De cantorij zingt het litaniegebed dat Dorien Schouten en Len Borgdorff maakten voor advent (klik op de tekst voor een pdf) :
Zondag 3 december
