De symboliek is bijna te zwaar voor een gedicht, maar het zijn wel de feiten. Acht jaar geleden overleed mijn schoonvader. We begroeven hem op Goede Vrijdag. Dat zou hem goed gedaan hebben, want hij vertelde vaak dat hij op Goede Vrijdag geboren was, dat gebeurde in 1919. Wat hij niet wist, maar wat hem ook goed gedaan zou hebben: de wetenschap dat er negen maanden na zijn dood een achterkleinzoon geboren zou worden. Dat was rond kerst, dus in de dagen dat mijn moeder overleed, want dat gebeurde toen op Eerste Kerstdag.
De cyclus van geboorte en dood dringt zich op, maar nogmaals: het is te zwaar voor een gedicht. De voortgang van het leven en de troost die uitgaat van een combinatie van gebeurtenissen als deze is bijna te mooi om niet echt te zijn.
Het verleden gaat door, dwars door het heden naar de toekomst.
Ik ben benieuwd wat de jongeren met dit gegeven hebben gedaan. Tijdens de Vierkrachtviering van komende zondag krijgen we het te weten.
Len Borgdorff
