We waren bij elkaar in Austerlitz op zaterdag 7 oktober en zochten elkaar ook op in de Blauwe zaal op dinsdag 12 december. Die ‘we’ dat zijn de leden van de kerkenraad, de kerkrentmeesters, de cantor-organist en leden van de toekomstgroep. Er was hier en daar wat ziekte, maar met een groep van twintig mensen kun je nog steeds spreken van een substantiële vertegenwoordiging.
Er is veel stilstand en dat levert ook wel eens onvrede op. Dat neemt niet weg dat er in het afgelopen jaar op allerlei manieren wel wegen verkend zijn. Maar het is niet op voorhand duidelijk wat de meest aangewezen weg moet zijn. Er zijn meer mogelijkheden. Eén ding is intussen duidelijk geworden: de materie waarmee wij te maken hebben is inderdaad complex. Die complexiteit kent twee kanten. De Tuindorpkerk is terecht gekomen in een situatie die zij nooit heeft gekend. Er moet iets gebeuren en het ligt niet meer voor de hand om dat een restauratiepoging te laten zijn. We leven in andere tijden.
De andere kant is dat we meer met elkaar in gesprek moeten: spreken, luisteren en meedenken met de ander. Met het oog op de toekomst moeten we met ieders instemming (nou ja… bijna ieders instemming) iets nieuws durven ondernemen. Dat betekent ook dat we hier en daar afscheid moeten nemen van wat ons ooit wellicht erg dierbaar was. Dat is het tweede punt.
Punt drie. We kiezen – ook vanwege het bovenstaande en vanwege eerdere ervaringen – voor het model van een trektocht, waarbij iedereen meeloopt en medeverantwoordelijk is. Dus geen verzorgde reis, omdat we ons steeds meer realiseren dat dat niet werkt. We willen ons langzaam haasten, maar met iedereen.
Een vierde punt is dat we ons bij onze gesprekken willen laten leiden door de vier C’s van Heart Edge, zoals we dat in Londen hebben gezien. In de organisatie van de gemeente zijn vier aandachtsgebieden die belangrijk zijn: de gemeenschap (congregation), de inzet voor allen die onze hulp en steun mogen verwachten (compassion), het samen beleven en bezinnen met iedereen waarmee we samen leven (culture), op zo’n manier dat we inkomsten en uitgaven op een creatieve manier met elkaar in evenwicht houden (commerce). Binnen de PGU heeft de Domkerk haar beleidsplan voor de komende tijd al op het gedachtegoed van Heart Edge gebaseerd.
Nummer vijf. We willen gemeenschap zijn, met of zonder gebouw. Als het gebouw een blok aan ons been is, dan moeten we kijken naar wegen zonder gebouw. Maar zover zijn we niet. Sterker nog: het zou kunnen zijn dat ons gebouw ons juist kan blijven helpen om kerkelijke gemeenschap te zijn die reageert op de behoeften van deze tijd. Hoe we met het gebouw omgaan is niet een vraag waarover we nog lang moeten nadenken. We moeten de mogelijkheden daarvan door een externe deskundige laten onderzoeken. Daarvoor heeft Frits Erdmann een voorlopig plan bedacht waarmee we op korte termijn aan de slag gaan.
Daarover zal het ook gaan bij het gemeenteberaad van 14 januari. Voor die tijd zul je nog het nodige van ons horen.
Namens de brede toekomstgroep,
Ype Viersen en Len Borgdorff
