In de greep van de tijd
We wisten het ook al voor de invoering van de avondklok, maar de verordening dat we na negen uur binnen moeten blijven, prentte het ons weer in. Niet wij beheersen de tijd, maar de tijd beheerst ons. De tijd is de bedding, waarin het leven stroomt en wij ons voortbewegen. Over alles wat zich buiten deze bedding bevindt, hebben wij geen macht. Dat ligt buiten ons bereik en is onttrokken aan onze greep. Want wij leven nu eenmaal binnen de tijd. We kunnen ons alleen maar afvragen of buiten de oevers van deze bedding het niets en de leegte beginnen of dat daar nog iets anders te vinden zal zijn.
In de hand van de Eeuwige
De Bijbel leert ons over de tijd dat deze niet in het duistere, lege niets zweeft. De tijd heeft als bedding de hand van de Eeuwige. Zijn hand omsluit en draagt de tijd. Maar niet alleen houdt God eeuwig en altijd de gewone en voor ons ongrijpbare tijd vast in Zijn hand. God omsluit en draagt ook onze persoonlijke tijd. “In Zijn hand”, zegt de psalmdichter, “ligt onze tijd”, ligt ons “lot en leven”. Het licht van Zijn gelaat schijnt over de morgen van hemel en aarde, maar ook over iedere nieuwe morgen, waarop wij ontwaken. Als antwoord kunnen wij onze dagelijkse tijd en ritme afstemmen op die van Hem. Wanneer we dit doen, heiligen wij onze tijd.
Sta klaar
Van oudsher stemt de christelijke traditie de 40 dagen tot aan Pasen af op de weg die Jezus is gegaan. Jezus deelde met ons het leven in de tijd. Wij antwoorden door onze dagelijkse tijd open te vouwen voor Zijn weg en boodschap. In deze periode richten we ons op Zijn opgang naar Jeruzalem. We staan stil bij Palmpasen, Goede Vrijdag, Paasmorgen en bij de stadia op de weg daar naar toe. De christenen voor ons noemden deze periode van 40 dagen een tijd van boetedoening. Wij kunnen beter spreken over een tijd van omkeer. Zwaarmoedigheid en schuldgevoel die met boetedoening samenhangen, werken het vuur en de wilskracht tegen die wij nodig hebben om God niet kwijt te raken en Jezus niet uit het oog te verliezen. We hoeven niets te doen om dat te laten gebeuren. De tijd waarin wij leven, voert ons wel met zich mee. Willen we onze tijd, ons lot en leven, ons samenleven toevertrouwen aan de handen van God, dan moeten we ons klaarmaken. Want dit verlangen vraagt van ons om ons dagelijks ritme te heiligen met momenten van vasten, bidden en leren.
Ds. Piet Jan Rebel