Daar zal het a.s. zondag over gaan in het VIERKRACHT-uur. Je hoort mensen weleens zeggen “ik haal hoop uit de verhalen van de Bijbel”. Dat is mooi, maar bedenk wel dat niet alle verhalen uit de Bijbel hoopvol eindigen.
Zo ken ik een sterk verhaal waar je het tegenovergestelde van kunt zeggen. Een weg die hoopvol begint maar eindigt in wanhoop: het verhaal over Jezus. Lees het Markusevangelie!
In het eerste hoofdstuk is Jezus vol hoop en vertrouwen. “Het koninkrijk van God gaat beginnen! Mensen, wees er klaar voor!” Maar aan het einde van zijn leven is Jezus vol vertwijfeling. Wanhopig roept hij naar God: “Waarom heb je mij verlaten?” Het zijn z’n laatste woorden. En Markus eindigt zijn boek met het verhaal over drie vrouwen die geschrokken en bang wegvluchtten van Jezus’ graf.
Nu zullen ervaren Bijbellezers zeggen dat hiermee nog niet alles is gezegd. Jezus’ opstanding is toch de basis van onze hoop? Daar is zeker veel voor te zeggen, maar dan is het wel bijzonder dat Markus over Jezus’ leven vertelt als een omgekeerde weg, een weg van hoop naar wanhoop. Dat geeft te denken.
Vaclav Havel schreef in een brief vanuit de gevangenis aan zijn vrouw Olga: “Hoop is niet hetzelfde als optimisme. Ook niet de overtuiging dat iets goed zal aflopen. Wel de zekerheid dat iets zinvol is ongeacht de afloop.”
Hoop – het is niet vanzelfsprekend. En we hebben het allemaal nodig. Waar is het te vinden?
Vierkracht is op zondag 21 maart om 11 uur te beleven via kerkdienstgemist.nl.
Om over na te denken en met elkaar ‘zoomend’ of wandelend over te praten:
• Ben jij een pessimist of een optimist? Wat maakt jou optimistisch of pessimistisch?
• Wat vind je van de uitspraak van Havel “Hoop is niet hetzelfde als optimisme”? Hoe zou jij jouw hoop omschrijven? Wie of wat helpt jou om hoopvol te zijn/blijven?
