Een uitnodiging
Graag willen we je bij het gemeenteberaad van komende zondag deelgenoot maken van de situatie waarin wij als kerk verkeren en de keuze waarvoor we staan. Twee zaken zijn duidelijk: onze financiële situatie valt altijd weer een beetje mee. Desondanks ligt het niet voor de hand dat de Tuindorpkerk 2032 zal halen. In ieder geval niet als er geen stappen gezet worden.
Tot nu toe
Vorig jaar spraken we ons ervoor uit een open, op de maatschappij gerichte gemeente te willen zijn. We hebben intussen met diverse kerken om ons heen gesproken of daartoe pogingen gedaan, maar we zullen los daarvan moeten bepalen waar we zelf staan. Het gebouw heeft bij onze overwegingen van vorig jaar nog een ondergeschikte rol gespeeld. Maar wel zullen weldegelijk moeten beslissen wat we met ons gebouw willen. Dat vraagt namelijk ook om toekomst en in ieder geval om (groot) onderhoud.
Een kerk die er niet meer is, is weg
Intussen is ons meer duidelijk geworden. Zo is er het besef dat met het verdwijnen van de Tuindorpkerk uit het gebied van Veemarkt tot en met Lauwerecht de hele PKN uit dit gebied verdwijnt. Iets dergelijks is al gebeurd in het zuiden van Utrecht, waar vanaf Lunetten tot binnen de singels geen PKN-kerk meer te vinden is. De vraag is of we dat ook hier mogen laten gebeuren. Wij menen van niet. In dit verband is het gesprek met de PGU heel belangrijk. Wij hebben onze koepel nodig en die koepel kan niet zonder ons.
Een weekendje Londen
De verspieders die met de PGU meegingen naar Londen, zagen daar kerken die in zekere zin te vergelijken zijn met de onze waar het gaat om een afnemend aantal bezoekers en trouwe leden. Daar zocht men naar een antwoord door zich af te vragen hoe een kerk als ‘zoutend zout’ kan blijven voor en met mensen uit de wijk of wijken eromheen. Dat is een visie die de PGU omarmt. Als wij onszelf toestaan om in die richting verder te denken, blijkt er misschien wel meer mogelijk dan we hadden durven dromen, al zullen we daarbij wel over onze schaduw heen moeten kijken. Dat kan, want wie eenmaal meedroomt, komt vanzelf op allerlei ideeën, zo lijkt het nu. Natuurlijk zijn er risico’s. Dat heb je met dromen, maar zonder dromen zetten wij een punt achter onze kerk.
Vier manieren
Voor welke denkrichting kiezen we? We zien vier mogelijkheden.
- Wij zijn onder ons. We gaan onverdroten verder op de manier van nu, waarbij we als kerk vooral onze eigen (slinkende) gemeenschap bedenken; we houden het gebouw zoveel mogelijk in stand, onderhouden contacten met andere kerken en zijn diverse goede instellingen terwille.
- De toekomst is ons verleden. We proberen weer de kerk te worden die we dertig jaar geleden waren, met heel veel kinderen en jonge ouders en allerlei activiteiten. Daarvoor zullen we een andere kerk moeten zijn dan nu. Dus andere viering. Nauwe aansluiting bij Nieuwe Kerk en/of Jacbobikerk kan daarbij een optie zijn, want het geluid van ooit is voor jongeren blijkbaar niet meer het geluid van nu.
Beide opties stroken niet met wat we vorig jaar zeiden: open en op de maatschappij gericht. Daarom naar nummer drie.
- Voorheen de Tuindorpkerk in de wijk. Wij spannen ons in om het gebouw zoveel mogelijk dienstbaar te maken voor de belangen van en misschien wel over te dragen aan derden, dus voor andere dan kerkelijke behoeften. Daarbij proberen we dan wel om voor onszelf nog een plek voor onze vieringen en andere bijeenkomsten te claimen. Dat klinkt heel open en op de samenleving gericht, maar is ook een manier om weer bij optie 1 uit te komen.
Daarom vragen we vooral je aandacht voor de vierde optie.
- Tuindorpkerk in de wijk. We zoeken naar mogelijkheden om voor de wijk, zowel letterlijk als figuurlijk, een centrum te zijn. Ons kerkzijn wordt niet meer vooral gekenmerkt door onze viering op zondagochtend. We zijn zeven dagen in de week open, vanwege allerlei activiteiten die bij lange na niet allemaal kerkelijk zijn, maar waarvan het wel goed is dat ze er zijn. Betrokkenheid bij de Tuindorpkerk is er dan niet per se omdat je lid bent van die kerk, maar omdat er in en om dat gebouw dingen gebeuren die de moeite waard zijn. Daarvoor moet er ook goed gekeken worden naar de manier waarop het gebouw moet worden aangepast en natuurlijk moeten we de wijk erbij betrekken.
Geloven en geloven
Wat we ook willen, we zullen een richting moeten vinden, we zullen plannen moeten maken voor ons gebouw, we zullen nauw moeten samenwerken met de PGU, we hebben hulp nodig en we hebben nu mensen nodig die geloven met hoofd- én met kleine letters.
Daarover willen we het zondag 26 maart dus hebben.
De kerkenraad
