Bij onze plannen voor de toekomst valt herhaaldelijk te term Heart Edge. Dat betekent dat we als kerk een kloppend hart voor de mensen om ons heen willen zijn.
Nu is dat niets nieuws. In de Bijbel spreekt Jezus over zoutend zout; daarmee bedoelde hij hetzelfde, al had hij het daarbij niet over de kerk, eenvoudigweg omdat die er toen nog niet was.
Dat we nu een Engelse term gebruiken, danken we aan Samuel Wells, de initiatiefrijke predikant in Londen die – met anderen – veel in beweging heeft gezet. Zijn ideeën vinden weerklank in de wereld, ook in Nederland en zeker ook bij de PGU. (En daar horen dan ook weer die vier C’s bij, ook al ontleend aan het Engels.)
Op zichzelf is Heart Edge niet iets nieuws waarop we nu onze plannen willen richten. Nee, het is altijd al de opdracht van de kerk geweest, maar het helpt ons wel om als geloofsgemeenschap bij de les te blijven: de kerk is er om betekenisvol te zijn voor haar omgeving. Dat geeft dus ook aan wat we niet zijn: een kleine, naar binnen gekeerde gemeenschap. Dat is niet de opdracht van de kerk. Heart Edge is een blijvend appèl.
Len Borgdorff