… deze onontkoombare oorwurm (een liedje dat je niet uit je hoofd krijgt) is mede mogelijk gemaakt door de kalender. Eerst de Sint, die als een soort Johannes de Doper, een heraut voor het kerstfeest. Ik heb het liedje van Henk Temming zojuist nog eens even beluisterd: misschien dat er in de tekst nog iets stond om een mooi lijntje te leggen tussen het feest van de bisschop dat samenvalt met de adventsperiode, maar het is me niet gelukt.
Bij Albert Heijn heeft kerst de Sint nog voor diens feest al verdrongen, maar dat is een kerst waar ik niet zo veel mee heb.
In het Sinterklaasjournaal van deze weken maak je de dwaze avonturen mee van dwaze mensjes in dwaze pakken, met dwaze gedachten en dwaze praatjes en dwaze van vegen van schoorstenen die er bijna niet meer zijn. Ik kan er wel om lachen.
In oude verhalen is Sinterklaas een wonderlijke man, maar wel eentje om serieus te nemen als redder van kinderen en brave in het nauw gedreven meisjes en zeelieden in nood. Als volgeling van dat Kerstkind dus. Nu hoop ik maar dat er van het Kind naar wie wij uitzien, nooit een Walt Disneyversie komt die ons het originele verhaal laat vergeten.
Len Borgdorff
