Deze week ter overdenking een citaat uit De toekomst die groter is dan het verleden van Samuel Wells. Het is het boek waarin hij zijn gedachten over kerkvernieuwing onder andere. in het centrum van Londen, heeft uitgewerkt.
“Sinds de jaren tachtig is de sociale vooruitgang in het Westen achtergebleven bij de economische vooruitgang. De levensstandaard is erop vooruitgegaan, maar solidariteit en empowerment zijn verwaarloosd. Economen die ervan uitgingen dat groei alles was, hebben over het hoofd gezien dat zorg, verbondenheid, vertrouwen, identiteit en de mogelijkheid om zelf keuzes te maken zijn afgenomen. Het gevolg hiervan is een toenemend gevoel van machteloosheid en isolement.
De sociale taak van de kerk ligt precies op deze terreinen die in de laatste veertig jaar door economisch beleid zo erg verwaarloosd zijn. Een evangelie dat pleit voor een persoonlijk geloof, dat toegang tot een nog komende hemel garandeert en dat de nadruk legt op individueel discipelschap, spant samen met de sociaaleconomische ontmanteling van gemeenschap en verbondenheid.
Een evangelie, daarentegen, dat verlangt naar een hemel op aarde, dat gebouwd is op wederkerige solidariteit, dat de gaven ontdekt in de vreemdeling en dat tot een zegen probeert te zijn voor de hele maatschappij – zo’n evangelie biedt de wereld wat die het hardst nodig heeft.” (p. 28)
