Wanneer we ‘s morgens vrolijk en uitgerust wakker worden, ligt de nieuwe dag aan onze voeten. We nemen ons voor om de wereld, in ieder geval dat deel ervan waarover wij kunnen beschikken, naar onze hand te zetten en te verrijken met onze plannen en activiteiten. Het leven is van ons.
In de spiegel van het morgenlied NLB 212 wordt ons getoond hoe overmoed en zelfoverschatting ons verblinden. Want het leven is niet van ons. Het is ons gegeven door Hem die het licht scheidde van de duisternis en die het licht dag noemde en de duisternis nacht. We aanvaarden ons leven en iedere nieuwe dag in ons leven als een geschenk, wanneer we God danken door, al is het maar binnensmonds, “halleluja, loof de Heer” te zeggen. De ene nieuwe morgen kunnen we ontvangen met een hart overlopend van vreugde en verwachting, de andere moeten we aannemen met een hart vol pijn en vertwijfeling. Maar door dankbaar te zijn zien we het stralend licht dat anders voor ons verborgen zou blijven en dat ons roept. Iedere nieuwe morgen worden we ook gewekt door het wonderbare licht van Paasmorgen.
Hij die het leven / aan ons heeft gegeven,
ons deze nacht omgaf met goede zorgen,
roept ons nu vrolijk naar een nieuwe morgen.
Zing Halleluja (NLB 212: 2)
Ds. Piet Jan Rebel
* Het is vakantietijd; daarom verschijnt er de komende weken er geen overweging van ds Piet Jan Rebel.