De lezing voor komende zondag is Lucas 1 vanaf vers 26. Dat is het verhaal van de annunciatie: de engel Gabriël verschijnt aan Maria om te zeggen dat zij moeder zal worden van een bijzonder kind. Daar schreef ik ooit dit gedicht bij.
Annunciatie
bij Lucas 1: 26-38
In een soort dinsdagmorgenstraat staat ook een huis
dat je gemakkelijk niet ziet. Het huis heeft een deur en een raam
en binnen is het stil: een stofdoek maakt niet veel geluid.
Daar in dat huis kantelt luidruchtig de engel naar binnen dat het
haar hoofd duizelt en suizelend hoort zij terwijl het huisje als een
fleurige sok binnenstebuiten wordt getrokken en zij door het lucht-
ruim van duizenden schuimende, uitbruisende lichtjaren tuimelt
dat gebeurt, gebeuren gaat wat niet bestaat, dat zij, dus haar,
dat God –
Het is echt waar!
Dus schrijf dit maar gauw op, want anders
is er straks geen hond die het gelooft.
Voor zoveel licht en wind en water uit de hemel zijn
dit huisje en dit meisje zou je denken immers veel te klein.
– Iemand vouwt alles weer terug. Er is
een stille dinsdagmorgenstraat,
een huis, een meisje op een krukje dat
verwezen zit te staren naar een raam.
Had zij nu zelf nog iets gezegd, gevraagd, gedaan?
Len Borgdorff
