De Amerikaanse dichteres van het lied NLB 817, vond haar inspiratie in een beeldhouwwerk dat in de Lutherse kerk hangt waar zij en haar gezin lid van zijn geweest. De maker van dat beeld heeft zich laten inspireren door de woorden die Jezus zegt tegen al Zijn leerlingen, die van toen en die van nu: “Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken” (Johannes 15, 5). Het werk laat eerder een boom zien, dan een wijnstok. Het toont de wortels van de boom en hoe de top van de stam uitloopt in Christus van wie de armen zijn gespreid, zoals bij de kruisiging. De vier takken aan de boom lopen uit in vier menselijke gestalten die staan voor de vier seizoenen van het menselijk leven: geboorte, jeugd, ouderdom en het naderen van de dood. In de eerste vier verzen van lied 817 worden deze vier seizoenen van ons leven beschreven.
In het kerkgebouw is het beeld geplaatst boven het doopvont dat voor ons het teken is van de bron van een leven waarin wij met Christus verbonden zijn zoals wijnranken met de wijnstok. In de vertaling van het lied, die rijker en weelderiger is dan het sobere en scherpe Engelse origineel, zijn wij het die aan Christus vragen: “… vorm ons tot loten en doorstroom de takken aan uw levensboom.” (NLB 817: 1) In het oorspronkelijke lied is het Christus die aan ons vraagt, die ons opdraagt, om een tak te worden aan deze leven gevende boom (this life-giving Tree), die Hij als de wijnstok voor ons is.
Ds. Piet Jan Rebel
