Natuurlijk geeft het geen pas om iemand die zomaar een punt zet achter zijn kerkelijke activiteiten zo te verrassen met allerlei stoffelijke en onstoffelijke blijken van dank. Maar ik ben er wel heel blij mee. De komende tijd hoop ik te mogen en te kunnen gebruiken om wat tot mezelf te komen en vervolgens moedig voorwaarts te gaan met de dingen die op mijn pad komen of daar door mij gevonden willen worden.
Intussen neem ik de prachtige loftrompet van Rudolf Weges in gedachten mee, samen met de mooie woorden van dank. De bloemen zullen de weg van alle bloemen gaan. De hap-en-trapbonnen zullen zeker geconsumeerd worden. Wat een leuke verrassing.
Een hartelijke groet,
Len Borgdorff