O Jezus, o schat die in ’t hart is geborgen,
o heimelijk sieraad dat glanst in de ziel,
laat ons met U meegaan op de weg naar de morgen,
of ’t kruis met zijn schaduw ook over ons viel.
Hier leven terzijde
in smaadheid en lijden,
hier omgaan met Christus in stilte van bidden,
dáár eenmaal, zoals wij bemind zijn, beminnen.
Christian Friedrich Richter (LB 752: 7)
Eeuwigheidszondag
De wereld om ons heen is er druk mee. Sinterklaas is inmiddels gearriveerd en de voorbereidingen voor zijn verjaardagsfeest zijn gestart. Het moet nog wel december worden, maar AH heeft zijn kerstrecepten voor dit jaar al gepubliceerd, zodat wij onze keuzes kunnen maken en de boodschappen voor het populaire feest in huis kunnen halen.
Maar in de kerk zijn wij nog helemaal niet zo ver. Weliswaar volgen wij de kalender van de wereld, maar wij houden ons tegelijk aan de kalender van de kerk. De kalender van het kerkelijk jaar geeft aan dat wij de komende zondag de eeuwigheidszondag of de gedachteniszondag vieren. Wij gedenken met elkaar onze overleden geliefden.
Gebed tot Christus
Het oude gezang LB 752 is een beschrijving van het christelijk bestaan in deze wereld. Wij zijn ín de wereld, maar niet ván de wereld. In het laatste couplet laat het lied de beschrijving los en verandert het in een kort gebed. Het bidt tot Jezus. Hij is “het verborgen leven van de zielen, het heimelijk sieraad van de innerlijke wereld”. Christenen zijn niet anders dan anderen. Wij moeten ook eten en drinken, hebben onze dagelijkse zaken en slapen en waken (LB 752: 3). Het verschil is dat wij in ons hart een leven met of een omgang met Jezus bewaren. Een leven met of een stille omgang met Jezus geeft ons de moed om ons niet neer te leggen bij de eindigheid van het menselijk leven. Wij wagen het om niet alles van vandaag te verwachten en te verlangen. De nacht die de dag besluit is niet definitief, maar zal zelf weer eindig zijn. Uiteindelijk zal het licht van God niet wegblijven, maar zal het morgen worden. Door ons omgaan met Jezus beginnen wij te zien, wat verborgen is. Wij worden bevrijd uit de nacht van de eindigheid en voor ons opent zich de morgen van de eeuwigheid. Christus heeft ons al geroepen, daarom kunnen wij het bidden: “Laat ons met U meegaan op de weg naar de morgen.”
Ds. Piet Jan Rebel
