In de zomer van 2022 hangt er in de kerk een tentoonstelling met werken van gemeenteleden rond het thema Pelgrimage. Elke week lichten we één of twee makers met hun werk uit op de website. Vandaag is Bram van der Wees aan de beurt.
In de drie maanden van mijn pelgrimage naar Compostella heb ik niet veel foto’s gemaakt. De smartphone was er nog niet; af en toe kocht ik een wegwerpfototoestel. Als het rolletje vol was liet ik het ontwikkelen. De afdrukken stuurde ik per post naar huis. Het waren vooral foto’s van mensen die ik onderweg ontmoet had. En nu en dan een indrukwekkende brug of een eindeloze weg. Eigenlijk was ik maar over één foto echt tevreden: de meer dan levensgrote beeldengroep in cortenstaal die uit de mist opdook en naar mij toekwam. Heel even dacht ik dat het echte pelgrims waren, maar ze spraken niet en gingen onverstoord hun eigen weg.
Menig pelgrim heeft deze kaart thuis aan de muur. Hij biedt een prachtig overzicht van alle pelgrimswegen naar Santiago de Compostela die er al zijn sinds de diepe middeleeuwen. De kaart is al vanaf de jaren ’70 te koop in de grote pleisterplaatsen onderweg naar Compostela. Als je een beetje in pelgrimsstemming bent geraakt, wil je hem zeker hebben. Het is een fraai gekleurde kaart, met afbeeldingen van pelgrims en schepen, met een legenda en wapenschilden, kortom, een echt hebbeding voor de pelgrim, een relikwie. Het is een facsimile van de originele kaart van 1648. Althans, dat denk je.
De kaart is rechtsonder gesigneerd: D. Derveaux sculp. Tekenaar Daniël Derveaux gebruikte zijn eigen naam en deed dus geen poging om zich achter een historische naam te verschuilen. De kaart is namelijk een vervalsing; hij is niet echt uit de 17e eeuw. Maar Derveaux was een kundig historisch tekenaar die wist hoe hij iets moest maken dat aantrekkelijk zou zijn voor toeristen die geen 500 euro over hebben voor een echte kaart uit die tijd. Hij maakte de kaart omstreeks 1973, toen er van massale pelgrimage nog geen sprake was. De kaart geeft dan ook geen historisch beeld van de pelgrimswegen uit de middeleeuwen, maar eerder een idee hierover uit de jaren zeventig van de 20e eeuw.
Maar mooi is hij wel!
