Zowel PKN als PGU geven aan dat wij er goed aan doen om bij de vieringen zeer terughoudend te zijn met het aantal aanwezigen en met de muzikale vocale inbreng. Werkten we tot voor kort met vier mensen die de zang verzorgden, nu worden dat er één of twee; twee als de twee zangers deel uitmaken van hetzelfde huishouden.
Intussen raken we al wat meer gewend aan de situatie van onze gestripte vieringen, maar ook aan de beschikbaarheid van beeld. Het begin van de diensten wordt ook duidelijker gemarkeerd.
In de kerkenraad is afgesproken dat om vijf voor tien alle voorbereidende werkzaamheden klaar moeten zijn, dus geen geloop of geroep meer. De ouderling van dienst zal daartoe oproepen, dus zoiets als ‘helpers weg, de voorronde!’ Want zo gaat het verder: de ouderling opent de viering met gebed, zoals dat tot nog toe altijd in de consistorie gebeurde. Wij vinden het juist nu belangrijk dat dit gebed wordt uitgesproken voor en namens allen die aan een viering meewerken.
In praktische zin merk je daar thuis niets van, want pas daarna worden kerkomroep en kerkdienstgemist ingeschakeld (ik ken overigens geen site die net zo’n ongeschikte naam heeft).
Wel zul je hopelijk merken dat de diaken van dienst niet alleen de paaskaars aansteekt, maar ook het lantaarntje van de kindernevendienst. In de viering willen we dat er sowieso ook even aandacht wordt besteed aan de kinderen, al is het maar door daarin een kinderlied op te nemen.
Hopelijk merk je ook de bloemen op. Er wordt week in en week uit veel aandacht aan besteed en nu nog meer dan anders, zo lijkt het wel.
En… de mensen van KIT, onze interieurcommissie verhangen wekelijks een schilderij waardoor iedere keer weer een ander kunstwerk door het oog van de camera gevangen wordt.
Namens de kerkenraad,
Len Borgdorff
